سیاست مشکوک جهان سینمایی مارول از یک غیر آمریکایی. چشم انداز

تاریخچه جهان سینمایی مارول تاریخی است که اکنون همه می دانند. فیلم های طنز با موفقیت تجاری و انتقادی کریستوفر نولان دوباره در حال افزایش بودند بتمن سه گانه و خصوصیات مختلف مارول که به استودیوهای فیلمسازی مجوز دارند ، مانند مردان ایکس و مرد عنکبوتی . با این حال ، مارول شاهد موفقیت در استودیوی شخصی خود است مرد آهنی ، منتشر شده در سال 2008 ، به دنبال آن هالک باور نکردنی (نسخه ادوارد نورتون) ، مرد آهنی 2 ، و ثور با Captain America: The First Avenger ، شروع واقعی آنچه اکنون به عنوان جهان سینمایی مارول می شناسیم را خواهیم دید.

گوشت گاو من با آن نیست

MCU به عنوان کسی که در ایالات متحده زندگی نمی کند ، مشکلی برای من ایجاد می کند. از یک طرف موافقم مارتین اسکورسیزی وقتی می گوید ،راستش را بخواهید ، نزدیکترین چیزی که می توانم به آنها فکر کنم ، همانطور که ساخته شده اند ، با بازیگرانی که در این شرایط بهترین عملکرد را انجام می دهند ، پارک های موضوعی است.

آنها فیلم های پاپ کورن هستند و از طریق آنها ، فیلم هایی هستند که شما برای گذراندن اوقات خوب با دوستان خوب خود می نشینید و آنها را می شناسید و آنها را دوست دارید - و هیچ مشکلی ندارد. اینکه شما با نکات دقیق اسکورسیزی در مورد فیلم های منتقل نکردن تجربه عاطفی و روانی انسانها به مخاطب موافق هستید یا نه (من نمی گویم) در کنار این موضوع وجود دارد.

نه ، قسمت دیگری از این نیز وجود دارد ، می بینید. اگر بتوانید مغز خود را هر چند ساعت به بالا خاموش کنید ، فیلم های کاملاً خوبی هستند. این مسئله وقتی بوجود می آید که به آنها فکر کنید و معنای آنها از نظر سیاست جهانی ، ایدئولوژی و تصویربرداری چیست. آن وقت است که دیگر فقط فیلم های سرگرم کننده نیستند.

شروع با مرد آهنی و از آنجا ، این دانش عمومی است که مارول تنها یکی از شرکت هایی است که برای استفاده از مشابهت در فیلم های خود با ارتش آمریکا معامله می کند - و چنین معاملات با رشته های پیوست شده در مورد نحوه به تصویر کشیدن ارتش همراه است. همه جا ، از لباس فرم گرفته تا نمادگرایی و ایدئولوژی. حتی در مدتها انتظار کاپیتان مارول ، اگر من با شما صادق باشم ، چنان گسترده است که کمی ناامیدکننده خواهد بود - مانند یک تبلیغ گسترده برای نیروی هوایی ایالات متحده.

gal gadot ass Justice League

نکته در این مورد این است که فقط مربوط به ارتش نیست. این در مورد ایدئولوژی است که این تجسم ، تجلیل از فردگرایی و استثنایی گرایی امپریالیستی است که به طور خاص با MCU ذاتی است ، و از منظر غیر آمریکایی ناخوشایند است.

نگاهی به وقایع هر چهار نفر بیندازید انتقام جویان به عنوان مثال فیلم ها در هر چهار فیلم ، تونی استارک و استیو راجرز در صف مقدم هستند ، نمادهای ماشین گرایی ، قصد سرمایه داری و میهن پرستی ، همه مفاهیمی که نقش اساسی در تصویر انسان ایده آل آمریکایی را بازی می کنند. البته فرار از این امر دشوار است هنگامی که یکی از محبوب ترین شخصیت های شما به معنای واقعی کلمه کاپیتان آمریکا نامیده می شود ، نامی که وقتی از مرزها عبور می کنید و به عنوان رهبر یک گروه شبه نظامی از فرا انسان ها می جنگید معنای کاملاً جدیدی پیدا می کند و قاتلان آموزش دیده

این بعد وزن زیادی را به خود اختصاص می دهد که به نظر نمی رسد مارول در مورد کارکرد انتقام جویان زیاد فکر کرده باشد. غالباً ، این فیلم ها یا در کشورهایی طبقه بندی می شوند که به عنوان جهان سوم طبقه بندی می شوند یا در حال توسعه هستند ، بدون توجه به پیامدهای زیربنایی و انسانی نبردهایشان.

این عدم مراقبت انتخابی حتی در افراد دارای اولویت قابل مشاهده است که در آمریکا در ابتدا انتقام جویان فیلم سینمابه عنوان مثال ، هنگامی که این عمل محدود به نیویورک و نبرد با چیتاوری است ، غیرنظامیان نشان داده می شود که تحت تأثیر این عمل قرار دارند ، به طور کلی مردم سفیدپوست را نشان می دهند که در فاجعه های زندگی واقعی ، نگرانی و توجه رسانه های ایالات متحده را به خود جلب می کنند ، بیشتر تحت تأثیر قرار می گیردهر رنگی که هستند نشان داده شده پوست روشن یا غیر سیاه است.

در مورد خسارت ، نیویورک در مقایسه با آنچه در سوکوویا و ژوهانسبورگ اتفاق می افتد ، جایی است که تخریب عمده بود و تقریباً کاملاً بی توجه به افراد واقعی آسیب دیده از جنگ نبود.

من یادداشت می کنم که کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی و مرد عنکبوتی: بازگشت به خانه سعی کنید تا حدودی به این مسئله بپردازید ، اما تقریباً به اندازه مثلا ثور: راگناروک و پلنگ سیاه در تلاش آنها برای بررسی استعمار و تأثیرات آن بر جوامع تحت تأثیر آن (و حتی در آن زمان ، این فیلم ها هنوز هم به آدم بد تبدیل می شوند ، بد است و قهرمانان ما درستکار و عادل هستند).

افسانه عملیات کورا بیفونگ

سپس ، Okoye ، Carol و Valkyrie از تیم اصلی انتقام جویان محروم هستند بازی آخر . رودی حداقل ظاهر می شود ، اما او به همان اندازه که می تواند کوچک باشد بدون سقوط به سطح سه مورد فوق الذکر است ، تا زمان بازگشت تونی برای تونی ایستاده و سپس برخی. در حالی که من می فهمم این منظور آخرین انتقام جویی برای انتقام جویان بوده است ، همانطور که ما آنها را از مرحله 1 می شناسیم ، اما در تیم های شکار سنگ ، فضایی برای اسکات لانگ و کارن گیلن از Paul Rudd پیدا شد. از آنجا که چنین بود ، چرا سه زن جدید که دو نفر از آنها رنگین پوست هستند ، نیستند؟ آیا امروز بازتاب جهانی و ایالات متحده نبوده است؟

به علاوه، جنگ داخلی به ویژه در این گناه ، با نگرانی ملتهایی مانند نیجریه و آفریقای جنوبی ، هر دو کشور که بسیار تحت تأثیر فعالیت انتقام جویان در مرزهای خود قرار دارند ، فاحش است و آنها را به نزاع های کوچک تقلیل می دهد که به دلیل دولت های فاسدی که می خواهند انتقام جویان را کنترل کنند ، نادیده گرفته می شوند. در حالی که می توانست موردی برای این مورد وجود داشته باشد ، اتفاقی که باعث ایجاد انعکاس طنز در فیلم شود بسیار الهام از دست دادن ، تمرکز بر روابط شخصی استیو با باکی بیش از هر چیز هر آنچه را که فیلم می خواهد در سطح سیاسی بیان کند ، زیر پا می گذارد.

(همچنین این فقط یک نگاه واقعاً ضعیف برای قهرمان اصلی شما است که با سازمان ملل متحد در همان سطح دولت ایالات متحده یا حتی جامعه ملل که او با آن آشنا بوده است رفتار کند).

این به یک اختلاف عمده بین استیو فیلم اول و استیوی که او تبدیل شده است برمی گردد. در حالی که من هرگز آنقدر جلو نمی روم که بگویم در هر یک از این فیلم ها تأکید بر نگرش جمع گرایانه نسبت به عمل و مسئولیت است ، استیو اولین کاپیتان آمریکا این فیلم با ایدئولوژی خود در دفاع از پسر کوچک و کار درون تیمی تقریباً به آن نزدیک شد.

در حالی که او هرگز دومی را رها نمی کند ، تا زمان جنگ داخلی ، شما باید تعجب کنید که کجا می رود وقتی او نگرانی های شهروندان منظم و بی قدرت را در ازای وسواس مرزی با باکی برطرف می کند. در زمان فرار باکی ، استیو حتی در تلاش برای مهار او نیست ، بلکه به رغم اینکه نمی داند تهدید است یا نه ، با او فرار می کند.

در استیو که به دنیا پشت می کند ، این انتخاب بین فردگرایی و جمع گرایی است ، چیزی که این فیلم ها را بارها و بارها تعریف کرده است - با فیلم هایی مانند مرد آهنی 2 ، بخشهایی از انتقام جویان فیلم ، ثور: راگناروک ، کاپیتان مارول ، و کاپیتان آمریکا: سرباز زمستانی استثنا بودن و نه قاعده بودن. این استثنائات به جای یک فرد ، بر اهمیت یک تیم و اهمیت افراد تأکید دارند. ثور راگناروک و کاپیتان مارول ، به ویژه ، نشان می دهد که کار گروهی چیزی است که باعث صرفه جویی در روز می شود ، حتی اگر قهرمانان ما ، به عنوان افراد ، در آخر قهرمان شوند.

این بدان معنا نیست که هیچ ارزشی در این فیلم ها وجود ندارد. آنها امید و نوعی آرمان گرایی را ایجاد می کنند تا چیزی بهتر باشند ، و در جهت چیز دیگری تلاش کنند. آنها به این ترتیب طراحی شده اند تا چیزهای برجسته تری را که در اینجا ذکر کردم متعادل کنند. به همان اندازه که این فیلم ها می توانند بدبینانه باشند - و آنها انجام دادن بدبین شوید - یک حس نور و امید وجود دارد که قابل انکار نیست.

به عنوان کسی که در دریای کارائیب ، در ترینیداد و توباگو زندگی می کند ، دشوار است که متوجه فردگرایی و ایدئولوژی نظامی گری جهان سینمایی مارول نشوید. آنقدر درون متن پخته شده است که مجبور شدم بعد از آن دیگر تماشا نکنم بازی آخر به طوری که عصبانیت افسار گسیخته ای نسبت به اینکه به نظر می رسد این فیلم ها چقدر به جوامعی که به نظر من می آیند و چقدر از ارزش هایی که من بزرگ شده ام فرار می کنند احساس نمی کنم. گرچه امید و تمایل به فردایی بهتر در آنها وجود دارد ، اما باور اینکه وقتی همه چیزهایی که می بینم فقط هدیه ای است که خودم را در آن نمی یابم ، سخت است.

(تصاویر: Marvel Entertainment)

داستان های بیشتری مانند این می خواهید؟ مشترک شوید و از سایت پشتیبانی کنید!

مورگان فریمن به عنوان خدا در ماوراء طبیعی

- مری سو یک سیاست دقیق نظر دارد که توهین های شخصی نسبت به آنها را منع می کند ، اما محدود نمی شود هر کسی ، گفتار نفرت ، و ترول زدن. -