خوش به حالت ، کتاب نیل گیمن و تری پراتشت ، سرگرم کننده ، درخشان و شوخ است. این فرهنگ ما را به طریقی تغییر داد که سالها پس از انتشار آن در سال 1990 مشهود نبود و برای بسیاری از طرفداران به عنوان کلاسیک باقی مانده است. هنوز، خوش به حالت سری محدود Amazon Prime به نوعی خسته کننده است - یا حداقل برای من اینگونه بود.
میدونم میدونم؛ در حال حاضر در برخی از محافل پرطرفدار بسیار محبوب است ، عمدتا به دلیل عملکرد و شیمی این دو بازیگر مرد ، اما به عنوان یک مجموعه کاملاً تحقق یافته؟ این به سختی می توانست توجه من را جلب کند و باعث تعجب من شد: چگونه چیزی که در شکل کتاب بسیار خنده دار ، با طراوت و خرابکارانه باشد ، می تواند روی صفحه چنین شعاری باشد؟ چه چیزی از صفحه به نخست تبدیل شده است؟ من فکر می کنم پاسخ این است که جهان تغییر کرد ، و خوش به حالت کار را نکرد.
اول از همه ، یک سلب مسئولیت قبل از ارسال نامه نفرت انگیز: این نظر من به سادگی است ، و من در اینجا نیستم تا اگر از این برنامه لذت می برم ، به آنها ترول کنم یا بگویم که اشتباه می کنند. این شخصاً به درد من نخورد و دلایلی که باعث می شود با یک س culturalال فرهنگی بزرگتر صحبت شود.
من در این مورد بحث نمی کنم خوش به حالت اقتباسی دوست داشتنی و وفادار از کتاب است. هدایت این نمایش توسط خود نیل گیمن انجام شد و نامه ای عاشقانه به تری پراتشت فقید است. هر جزئیات کمی از رمان اصلی وجود دارد که باعث خوشحالی طرفداران مشتاق و خوانندگان نزدیک می شود. با این حال ، همانقدر که تمام تخم مرغ های عید پاک سرگرم کننده است ، این احترام مانع از این می شود که سریال واقعا عالی باشد. از یک راه وجود دارد خیلی زیاد روی صفحه ، حتی در هنگام کسل کننده حتی یک شخصیت یا طرح تغییر یا حذف نشده است (متأسفم ، جادوگران).
سبک بصری فریبنده و بدون روحیه است و قدم زدن اغلب کاهش می یابد. با این همه تمرکز روی گفتن همه از داستان ، هیچ توجهی به انجام آن به روش جالب توجه نشده است. در تلاش برای احترام به رمان ، چیزهای کمی وجود دارد جدید در باره خوش به حالت ، و این چیزی است که یک کتاب نوشته شده در سال 1990 به شدت به آن نیاز دارد.
عصر اژدها تفتیش عقاید razikale
خوش به حالت یک تقلید مسخره آمیز از ترسناک ترسناک دهه 70 و 80 بود ، مانند فال یا رزماری عزیزم . دین و وحشت شیطان را با زیرکی و پوچی به خود گرفت و در آن زمان کاملاً بی ادبانه بود. در آن زمان ، خنده دار و خرابکارانه به خودی خود این بود که پایان جهان را یک کمدی می دانند ، اما پس از آن سازندگان دیگر نیز همین کار را کردند ، به احتمال زیاد تحت تأثیر خوش به حالت . از اینکه بوفی به ناظر خود می گوید اگر آخرالزمان به یک فرشته استریپدر برسد که نسل عیسی را نجات می دهد ، به او بوق بزند عقیده تعصب آمیز ، دهه 90 پر از رفتارهای ترسناک ، ایمان و پایان روزهای بی احترامی بود.
تا زمانی که 2000s دور آن چرخید ، خوب اومن پوچ بودن آنارشیک و امتناع از جدی گرفتن حتی شیطان و بخشی از DNA بسیاری از نمایش های ژانر بود. ماوراuralالطبیعه ، با متا تفسیر و بی احترامی خود نسبت به فرشتگان و شیاطین ، بدون این وجود نخواهد داشت خوش به حالت . به خاطر جهنم ، یک شخصیت اصلی به نام کراولی وجود دارد. در مورد همه سریال ها نیز همین طور است ماوراuralالطبیعه و بوفی تحت تأثیر قرار گرفت. از جانب جادوگران به گوش وینونا به شیطان دیگر گیمان ، لوسیفر ، شیطان با کنایه از کنایه امری عادی است. واقعیت این است که بسیاری از فیلم ها و نمایش ها برخی از حساسیت های خود را مدیون آن هستند خوش به حالت بدان معنی است که بسیاری وجود دارد خوش به حالت که مخاطبان قبلاً قبل از ضبط شدن یک فریم از اقتباس واقعی دیده بودند.
این حس دیدن همه اینها قبلاً ، و خوش به حالت عدم موفقیت در فرود آمدن با من ، باعث شد که به طور کلی ماهیت کمدی را در نظر بگیرم. یک جمله غیرمنتظره در امتداد طنز مانند قورباغه وجود دارد: شما می توانید آن را کالبدشکافی کنید ، اما در این مرحله می میرد. درخواست چرا چیزی خنده دار است ، یا چرا که خنده دار نیست ، غالباً کار احمقانه ای است ، اما من مجبورم این کار را اینجا انجام دهم.
کمدی ، بیش از هر ژانر دیگری ، با تازگی شکوفا می شود. طنز متکی به براندازی انتظارات ، و ساختارهای قدرت متمایل به روشی است که ما انتظار نداریم. شرک وقتی بیرون آمد خنده دار بود زیرا اکثر مخاطبان تا به حال چنین تصور کنایه آمیز از خود در مورد داستان های افسانه ای را دیده بودند. اکنون ، هر فیلم انیمیشنی خودآگاه و خود ارجاع است و در نتیجه ، شرک از نظر طنز تاریخ و بیات است.
در مورد همین خوش به حالت ؛ آن چیزهایی که باعث خنده دار و سرگرم کننده شدن کتاب شده است ، تقریباً سی سال قدمت دارند و برای برخی از ما همه جا فراگیر شده اند به طوری که خوش به حالت دیگر دور از ذهن پوچ نیست ، بلکه یک قاعده است. به عنوان مثال: راهبه های شیطانی در سال 1990 به تنهایی خنده دار بودند ، اما چه زمانی ماجراهای ترسناک سابرینا کل مجموعه خود را به ساختارشکنی در کلیسای شیطان به عنوان تمثیلی برای پدر سالاری اختصاص داده است ... برای کار کردن با این مخاطب باید موارد بیشتری وجود داشته باشد.
این مسئله انحطاط براندازی با تکامل و تغییر فرهنگ یک شوخی قدیمی است. بسیاری از چیزهایی که در آن زمان انقلابی بودند برای چشمهای مدرن تعجب آور و حتی پیش پا افتاده نیستند ، و این مشکل فقط به شوخ طبعی محدود نمی شود: خشونت پدر خوانده امروزه عجیب به نظر می رسد اثرات یک بار جادویی از جیسون و آرگونات ها اکنون پنیر هستند اما آنها در زمان حیرت آور بودند و کارهای بزرگی هستند از وقت آنها
کارهای جدید و اقتباس های جدید باید بر پایه های آن بنا شود ، نه اینکه آنها را تکرار کنید. Apples to Apples خسته کننده است اگر شما کارتهایی علیه بشریت بازی کنید ، و حتی اگر همه کارتهای داخل عرشه خود را بازی کنید ، حتی آن بازی نیز به همان اندازه خنده دار متوقف می شود. به همین دلیل بسته های انبساط وجود دارد و این همان چیزی است که وجود دارد خوش به حالت به نظر من لازم بود که یک قطعه موزه DOA نباشد. و این فقط جوک ها سن آنها را نشان نمی دهد.
در اینجا جنبه دیگری از خوش به حالت این بخشی از گفتمان شده است: نمایندگی کوئر. این س ،ال برای بسیاری از طرفداران این است که آیا دیو کراولی (دیوید تنانت) و فرشته آزیرافال (مایکل شین) عاشق یکدیگر هستند یا نه؟ پاسخ کوتاه این است: بله ... اما نه. عشق به وضوح بین این بچه ها وجود دارد ، اما این به صراحت عاشقانه نیست ، یا حتی به طور واضح کویر نیست.
پوستر قله زرشکی تام هیدلستون
برای کسی که به دنبال فانتزی دنبال می شود ، تکان دهنده نیست که مردم دو شخصیت جذاب ، سفیدپوست ارائه دهنده مرد را حمل می کنند و بقیه نمایش های اطراف خود را برای تمرکز بر این رابطه نادیده می گیرند. این فقط کاری است که حمل کنندگان انجام می دهند. نیل گیمن به طرز شگفت انگیزی از داستانهای عجیبی و سرپیچ های بزرگ در مورد این شوهران غیرقابل دفاع حمایت می کند (و مایکل شین نیز همینطور است در بیش از یک مورد) ، اما حتی او اشاره کرده است که آنها از جنس نامشخص و اثری هستند و ماهیت عشق آنها به همین ترتیب برای تفسیر است.
همه اینها خوب است ، اما نوعی نمایش زیرمتنی است که از دهه 90 تا سالهای اخیر عادی بود - نوعی که در نمایش هایی مانند زنا یا شرلوک - این هرچه بیشتر منسوخ می شود در حقیقت شخصیت های كوئر و متنوع جنسیتی در صفحه نمایش نشان داده می شوند. این طور نیست که فقدان چیزی صریح تر بین این شخصیت ها برای داستان در خلا بد است ، اما این فقط کمک دیگری به چیزی است که قبلاً دیده ایم.
اما شاید به همین دلیل است که طرفداران بسیاری به آن پاسخ می دهند. خوش به حالت شرط مطمئنی است؛ این همه عناصری را دارد که طرفداران در بسته بندی جدید دوست دارند و دیگر هیچ چیز - مانند سفارش ساندویچ مورد علاقه خود را در یک رستوران دیگر - و من آنچه سازندگان آن را تحسین می کنم خوش به حالت می خواست با این سازگاری انجام دهد. این بنای یادبود تری پراتشت است که با دقت و عشق ساخته شده است.
این نشان از شوخ طبعی و خلاقیت او دارد ، اما همچنین نشان می دهد که سازگاری سخت می تواند باشد. مواردی که در یک رسانه کار می کنند ممکن است در رسانه دیگر کارساز نباشند - درباره آنها فکر کنید تولید کنندگان ، یک نمایش درخشان در برادوی که با وفاداری به یک فیلم هالیوودی خسته کننده و خسته کننده اقتباس شد. کپی کردن یک رمان در فیلمنامه کافی نیست ؛ یک رسانه جدید نیاز به یک دیدگاه جدید دارد. هنر کردن سخت است و هیچ چیز نمی تواند همه را راضی کند. خصوصاً شوخ طبعی ، هم خلق و هم کالبد شکافی است. آنچه باعث خنده دار شدن یک شخص می شود برای شخص دیگری کاملاً قابل پیش بینی باشد. این همه مرموز است ، واقعاً
شاید حتی بتوانیم آن را ... غیرقابل توصیف بنامیم.
چند سال پیش ، هنگامی که در ابتدا اعلام شد که خوش به حالت بالاخره برای صفحه نمایش سازگار شده بود ، من ذوق زده شده بودم. من کتاب را برای اولین بار خواندم. من نسخه های خود را به دوستان خود می دادم و وقتی جزئیات کمی را به یاد می آوردم ، هنوز لبخند می زدم ، اما در جایی از ترکیب ، اشتیاق من به دام افتاد. با افزایش تولید و اعلام بازیگران ، من دیوید تننت و مایکل شین را علاقه مند و هیجان زده کردم زیرا احساس می کردم یک انتخاب منطقی خوب است ... اما احساس امنیت نیز می کند.
حتی در این صورت ، من همانطور که در شبکه های اجتماعی اتفاق افتاد ، تولید را دنبال کردم. هر عکس و هنوز هم مانند چیزی بود که مستقیماً از کتاب بود ... و با هرکدام ، کم کم مشتاق می شوم و نمی توانم دلیل آن را تعیین کنم. با این حال ، زمان خوش به حالت برای پخش در دسترس بود ، حتی با همه هیاهوی تبلیغاتی و تبلیغاتی ، من مجبور شدم خودم را مجبور به تماشای آن کنم ... و یک بار که این کار را کردم ، این یک شعار ناامید کننده بود.
(تصاویر: Amazon Prime)
جسیکا میسون نویسنده و وکیلی است که در پورتلند ، اورگن زندگی می کند و علاقه زیادی به دختران کورگی ، فاندام و عالی دارد. او را در توییتر به آدرس FangirlingJess @ دنبال کنید.
داستان های بیشتری مانند این می خواهید؟ مشترک شوید و از سایت پشتیبانی کنید!
- مری سو یک سیاست دقیق نظر دارد که توهین های شخصی نسبت به آنها را منع می کند ، اما محدود نمی شود هر کسی ، گفتار نفرت ، و ترول زدن. -
