به نوعی مه است و من هر سه شاهرخ ابرقهرمانی را برای امسال دیده ام. مطمئناً ، ما هنوز داریم جوخه خودکشی در ماه آگوست (اقتباس فیلم کلاسیک آزمایش نشده برای لنگر انداختن تابستان) و نوامبر دکتر استرنج ، اما فیلم های بزرگ موفق در اوایل امسال به طرز حیرت انگیزی ظاهر شدند. حالا که دیدم مردان ایکس: آخرالزمان ، من می توانم سرم را به روند امسال جنگ بین ابرقهرمانان بپیچم. مردان ایکس: آخرالزمان درست کنار است Batman v Superman و جنگ داخلی : بیش از حد شلوغ اما کم فشار.
حق رای دادن مردان ایکس یک پدیده جالب هالیوودی است. به نظر می رسد این فیلم ها از بحث بزرگ DC / WB vs Marvel (علی رغم اینکه مارول در فاکس بودند) دور هستند. آن و مرد عنکبوتی در اصل روند فیلم های ابرقهرمانی را آغاز کرد ، اما در حالی که مرد عنکبوتی در حال آماده سازی مجدد نسخه سوم است ، X-Men بیش از 15 سال است که در همان جهان دور می زند. زوج اولین کلاس ، که در ابتدا به نظر می رسید مانند یک راه اندازی مجدد ، معلوم شد که فقط یک پیش درآمد است ، با روزهای گذشته هم پیش درآمد و هم دنباله سه گانه قبلی. این یک موفقیت چشمگیر برای یک حق رای دادن به فیلم است ، به ویژه با توجه به چگونگی بازیابی حق رای از خطاهای سوم ، آخرین ایستاده ، اما این همچنین به معنای تداوم حیاتی است. و همانطور که دوستم بلافاصله بعد از تماشای گفت ، کسی توپ را با این فیلم انداخت - منظور من از ادامه کار در کمیک نیست ، بلکه به عنوان یک فیلم در این امتیاز خاص است. فیلم به هم ریخته تناقضاتی است که به نظر می رسد (مثل سال گذشته) طیف ) بیش از آنکه به فصل بعدی حق رای دادن در فیلم X-Men به عنوان یک فیلم قدرتمند علاقه مند شود ، به خدمات فن علاقه مند است.
قدرت رنجرز زمان نیروی بازیگری
من خیلی کم در مورد شخصیت آخرالزمانی وارد فیلم شدم. من می دانستم که او باستانی است ، یک بار درگذشت ، و اسکار آیزاک ایفاگر نقش او خواهد بود (صادقانه بگویم ، این آخرین واقعیت برای من یک فروش بزرگ بود) ، و در مورد ایزاک ، بازیگری که مشکلی برای بزرگ شدن ندارد ، چیزهای زیادی را می توان دوست داشت . به معنای واقعی و تصویری ، این دقیقاً همان کاری است که او در اینجا انجام می دهد ، نزدیک شدن به سطح درام نیکلاس کیج (نه کاملاً نزدیک اما نزدیک) ، اما شاید کمی بزرگتر از تور قدرت بیش از حد عجیب و غریب معروف به ساکر پانچ . اساساً ، به نظر می رسد آیزاک از بودن یک ژامبون بزرگ لذت می برد و من از تماشای او به عنوان یک مجری بزرگ و بیش از حد دراماتیک لذت می برم.
من همچنین از تماشای آن طرف جیمز مک آوی لذت می برم ، و در حالی که او دیگر جایی ندارد ویکتور فرانکشتاین یا مک بث در سطح درام بالا ، چند لحظه فرصت می یابد تا توانایی خود را برای افزودن شکوفائی یا دو نوع خودش نشان دهد. همچنین فکر می کنم شدت تاریک مایکل فاسبندر (که نگاه خنجرهای خیره شده مگنتو هنوز هم خوب است) ، تضاد خوبی با تئاتر بودن مک آویو در این فیلم ها ایجاد می کند. همه اینها در رویکرد حماسی X-Men به قصه گویی به خوبی کار می کند ، با بزرگتر شدن به روشی متفاوت ، برجسته می شود. شروع فیلم مثل یک حماسه هالیوود به سبک قدیمی است (و خیلی بهتر از آن به نظر می رسد) هجرت یا خدایان مصر ) و می خواهد لحن فیلم بزرگ و حماسی تابستانی را تعیین کند. استفاده از این روش برای X-Men هوشمندانه است و باعث می شود احساس سینمایی منحصر به فردی داشته باشد و در سطح متفاوتی از فیلم های ابرقهرمانی دیگر قرار باشد. حتی بهترین تدوین و آهنگسازی جان اوتمن را می توان به طرز شگفت انگیزی بمبناک توصیف کرد.
اما مسئله این است که دو فیلم اول در اولین حق رای دادن (من نمی توانم وارد شوم) آخرین ایستاده ) به اندازه موارد اخیر بزرگ و بمباران و ملودرام نیستند. به همین دلیل ، معرفی اسکات سامرز (تای شریدان) و ژان گری (سوفی ترنر) به یک مشکل تبدیل می شود. خط داستانی آنها به عنوان دانش آموزان جدید در مدرسه خاویر باعث می شود که آنها در کنار اعضای بازیگران بازگشت (مانند کارهای قابل توجهی بیشتر از ایوان پیترز به عنوان Quicksilver) عابر پیاده به نظر برسند. شریدان و ترنر به نظر می رسد کمی بی جا هستند ، اما فقط به این دلیل که آنها با عملکرد قبلی های شخصیت های خود مطابقت دارند تا لحن این فیلم. Kodi Smit-McPhee (که در سال گذشته در مقابل Fassbender بسیار عالی بود آهسته غرب ) به عنوان Nightcrawler معرفی می شود ، و در حالی که او با شخصیت Alan Cumming مطابقت دارد ، کامینگ تمایل دارد که یک بازیگر تئاتر باشد ، بنابراین در اینجا جای می گیرد.
در کنار آیزاک و فاسبندر به عنوان شرور این بار شیپ هستند ، بسیار خوب به عنوان یک طوفان بدجنس نوجوان (که با همسویی با شخص شرور از مشکلات مقدماتی کنار می رود) ، بن هاردی در نقش آنجل (نسخه بن فاستر را کاملاً کنار گذاشتند) و اولیویا مون به عنوان روانگردان مون ، یک انتخاب انتخابی که من علاقه مند به دیدن آن بودم ، به طرز عجیبی کم استفاده می شود ، و آنها درک کاملی از قدرت یا نقش او در گروه شرور ندارند. من از دوست خود که به مردان ایکس اطلاع داشتم ، پرسیدم چرا به نظر می رسد او فقط یک زن Wonder Woman پاره پاره (از جمله لاسو) است ، که به من گفت در کمیک ها چیزی شبیه به او نیست. به نظر می رسد که آنها بیشتر قدرتهای روحی و روانی او را کنار گذاشته اند (یا این قدرتها را زیرنویس کرده اند) بنابراین می توانند جنبه فیزیکی شخصیت را تأکید کنند. من نمی گویم که شما باید همیشه به کمیک ها پایبند باشید ، اما چرا باید تغییراتی ایجاد کنید که فقط باعث کم توجهی او شود؟ مون هنوز یک حضور کاریزماتیک غیر قابل انکار است و شایسته یک حق رای دادن است که علاقه مند است از اشتیاق خود برای عمل استفاده کند. او واضح است که می خواهد اینجا باشد ، این چیزی بیش از آن است که من می توانم برای لارنس بگویم ، که وقتی مجبور است در آرایش Mystique مونولوگ بگوید ، نمی تواند نزدیکتر به خمیازه باشد ، اگرچه او به عنوان ریون با لباس ساده بسیار بهتر است.
تا کنون ، بهترین شخصیت شرور در این فیلم هنوز اتفاقاً Fassbender’s Magneto است و هنوز به نظر می رسد که Singer دوست دارد به او مواد غنی برای بازی بدهد که فراتر از عمل است. یک سکانس در یک جنگل مطمئناً همان لحظه ای خواهد بود که مردم به یاد می آورند و اتفاقاً یکی از ساده ترین آنهاست ، اما بعداً آنها با استفاده از تصاویر ظریف و زیرمجموعه درباره تاریخ مگنتو وقتی به آشویتس می روند و فقط به معنای واقعی تبدیل می شوند ، مقداری از این حسن نیت را زیر پا می گذارند. به نظر می رسد حتی فاسبندر از اینکه این نوع صحنه ها را انجام می دهند متعجب است ، اما به همان اندازه که فک می اندازد (و قابل فهم است که بسیاری آزرده می شوند) ، این یک صحنه در یک فیلم طولانی است.
و چیزهای بزرگ احمقانه ای که با تعهد مطلق به دنیای مردان ایکس بازی می شود ، لحظات بسیار لذت بخشی را رقم می زند. Nicholas Hoult هرگز جدی تر نبوده است ، پیترز ممکن است یک دنباله فنی حتی بهتر از Quicksilver نسبت به سال گذشته داشته باشد روزهای گذشته ، و بیرن و مک آووی هنوز شیمی خوبی دارند. لحظات بصری خیره کننده ای وجود دارد ، به ویژه تصمیم آنها برای پذیرش رنگ و نور ، اما سکانس ها برای ایجاد یک فیلم کاملاً راضی کننده جمع نمی شوند. تماشای آن به ندرت سخت است ، اما همچنین جالب نیست. آخرالزمان بیشتر شبیه نسخه جهش یافته Ultron و مانند آن است عصر اولترون ، با از دست دادن علاقه فیلم به پیروی از ماموریت شرور ، منطق از هم می پاشد. همچنین ، بعد از همه صحبت ها در مورد خسارت وثیقه ، آنچه دقیقاً در سراسر جهان اتفاق می افتد مانند یک ناراحتی درمان می شود.
همچنین سخت است که فرصت های از دست رفته روی صفحه نمایش را که برای مجموعه های پیچیده فدا می شود ، ندید. در برهه ای از زمان ، فراموش كردم شریدان اسكات و لوكاس تیل ، الكس سامرز برادر بودند ، زیرا این فیلم هیچ تلاشی برای ایجاد ارتباط قوی بین این دو نمی كند ، كه اگر بخواهند هرگونه طنین احساسی داشته باشند ، اشتباه بزرگی است. ترنر (که من حتی او را نشناختم بازی تاج و تخت ) بعنوان ژان گری کمی مأیوس کننده است (اگرچه او لحظه بسیار خوبی را در پایان بازی سپری می کند) و دوباره فراموش می شود که او قرار است رابطه عاشقانه ای با اسکات داشته باشد. شرور قبل از پیوستن به آخرالزمان به زمان بیشتری احتیاج دارند تا به عنوان چیزهای دیگری به عنوان دژخیم وارد شوند ، و البته البته ، ارتباط فرهنگی دهه 1980 به طور قابل ملاحظه ای بازی می شود ، بیش از تفسیر سیاسی-اجتماعی از منابع فرهنگی برای شوخ طبعی استفاده می شود. در حال حاضر ، ما وقت زیادی را با شخصیت هایی که افرادی دوست دارند و با آنها آشنا هستیم سپری کرده ایم اما به ندرت درباره آنها بیشتر کاوش می کنیم یا برای شناخت شخصیت های جدید از آنها دور می شویم. همچنین یک سکانس وجود دارد که برخی باعث تشویق می شود و برخی دیگر سوال می کنند که چرا حتی در فیلم وجود دارد. برای من ، این تعریف خدمات فن مجاز است.
سرانجام ، من تئاتر را ترک کردم و احساس کردم ممکن است حق رای دادن از اصطلاحات جدید مورد علاقه همه رنج ببرد: خستگی ابرقهرمانان. من دیگر جرقه یا اشتیاق این شخصیت ها را از Singer احساس نمی کنم و تنش مداوم بین خاویر و مگنتو احساس می شود که کمی بازی شده است. برای فیلمی درباره یک جهش یافته که می خواهد پایان کامل جهان را به وجود آورد ، ترس کم است. دوست نداشتم ددپول ، اما من فکر می کنم موفقیت آن فیلم می تواند به حرکت X-Men در مسیر درست کمک کند و به مارکها نفس بکشد. نگاهی به جنگ ستارگان رویکرد داشته باشید و داستان های کوچکتری در جهان داشته باشید که شخصیت های کمتر شناخته شده را بررسی می کنند. این حق رای دادن خاص ممکن است نیاز به نفس کشیدن برای تجدید گروه داشته باشد تا بتواند با الهام مجدد ، بدون تخریب کامل بنیادی که از قبل ساخته اند ، به جلو حرکت کند.
