خلاصه داستان: سرانجام ریک جدول زمانی را پس از انجماد در پایان فصل 1 دوباره راه اندازی می کند. با این حال ، شش ماه زندگی در زمان های یخ زده ، جدول زمانی او ، مورتی و سامر را ناپایدار می کند و برخی از شک و تردیدهای منظم نوجوانان برای شروع شکستن سه شخصیت ما به چندین وجود ممکن از نوع شرودینگر کافی است.
اول ، چیزی که هر کسی با چشم می تواند بگوید: این یک کار متحرک و جاه طلبانه انیمیشن است. هر جدول زمانی ممکن انیمیشن را به یک اندازه تحقق بخشیده است ، هر یک دارای صدای همزمان مخلوط شده به گونه ای است که یک بیننده خاص می تواند همچنان خطوط جداگانه را کار کند ، و تصویر کلی هرگز انسجام را قربانی نمی کند مهم نیست چقدر قاب شلوغ باشد (البته شاید شما مانند این من ، خودتان را کمی درد می کشید که سعی می کنید همه چیز را همزمان تجزیه کنید).
این کار حتی وظیفه مضاعفی را برای چگونگی عملکرد ایده های متناوب در سطح عملی به دنبال دارد: مجموعه ای از شرایط یکسان دارای یک تغییر کوچک است (Morty mouthhning off to Rick، or Summer)) و توانایی بالقوه از آنجا به عواقب ماندگارتر تبدیل می شود. از بدو تولد به بعد ، ما ناگهان تصویری از چگونگی ایستادن ریک در کنار چهار نسخه متفاوت از خود در افتتاحیه جدید داریم. احساس می کنم که این خلاصه بصری کمک زیادی به خط (زمان) خواهد کرد.
به نظر می رسد ساخت این اپیزود سه چیز را القا می کند - یکی اینکه مانند سازندگان Venture Bros ، هارمون و رویلند ، تصور می کنند که خاطره فینال فصل 2014 در مغز شما تازه است ، به این معنی که آنها مجبور نیستند برای گذر از آن وقت تلف کنند. همین فرض همچنین به این معنی است که آنها با پریدن لایه های عملی واقعی به سمت بیننده احساس راحتی می کنند با این فرض مطمئن که بعداً برای تکرار مشاهده به راحتی به این محتوا دسترسی خواهند داشت. و این که هر اپیزود یک ذهنیت ورودی است ، به این معنی نیست که آنها یک ثانیه از ده قسمت زمان اجرا را هدر می دهند.
اما طبق معمول این نمایش ، من کمتر از این که در روابط شخصیت نمایش داشته باشم ، درگیر جادوگری فنی هستم. این قسمت با بازگشت به مفهوم عالی A plot / ground B-based plot plot از اوایل فصل 1 ، که مسلماً یک گام به عقب از طرح های کاملاً یکپارچه اواخر s1 است ، ایجاد می کند اما همچنین باعث می شود که کارهای جدول زمانی طاقت فرسا نشوند. و این می تواند به عنوان یک طرح اساسی از همه شخصیت ها دو برابر شود - ریک یک نابغه راضی است ، مورتی عصبی است ، تابستان لوس است ، بت بیش از حد جبران می کند و جری احمق ترین مرد اتاق است - در حالی که آنچه را که در مورد آنها می دانیم را نیز بالا می برد به سطح جدیدی از پیچیدگی
جری ممکن است شگفت انگیزترین تغییر درست در خفاش باشد. در حالی که او به دلیل تعاملات صمیمانه اش با Doofus Rick و عشق عجیب و غریب جدی نسبت به فیلم های خاص جیمز کامرون ، به طور قابل توجهی از شخصیت منفجر ناامید کننده خود نرم شد ، این اولین بار است که می بینیم وی در ساخت روایت (آخرالزمان کنار می رود) اقدام سازنده ای می کند. علاوه بر این ، ما سرانجام درک کردیم که آنچه در روی زمین بت و جری را به ترتیب ترجیح می دهد و فراتر از ترحم و وحشت را در کنار هم نگه می دارد ، و دامنه ساده اما موثر جری (که دوباره از یک شور ناب و کاملاً کودکانه به وجود آمده است) باعث ایجاد یک شیرین نقطه مقابل ساده برای بازی دائمی دروغ گفتاری و اقدامات صادقانه که هر رابطه ریک با دیگر انسان ها است.
بث نیز به همین ترتیب خود را حتی بیشتر دختر پدرش ثابت می کند ، تقریباً غیرممکن است در یک خرج کردن سازگار باشد و روی روکش اعتماد به نفس نازک روی یخ که در ورطه اشتباهات گذشته قرار دارد ، اسکیت بازی کند. به نظر می رسد که او کاملاً با منیت تمام مصرف کننده ریک شریک نیست (همانطور که فیلمنامه وقت می برد تا به ما اشاره کند) ، که ممکن است در این زمینه مهم باشد. در اخباری که نه اینجا است و نه آنجا ، هنوز مطمئن نیستم كه گوزن كه به طبیعت برگشته و یك همراه غیرقابل توجیه بومی آمریكا خنده دار است یا خنده دار است (یا شاید فقط با كلیشه های خسته بازی می كند ، من این را می گذارم به روح بهتر از من) ، اما به وضوح یک خنده را در هر دو مورد به یاد می آورم.
در مورد آنچه که سه اصلی ما را تشکیل می دهد ، بچه ها این قسمت را بیشتر با توجه به رابطه آنها با ریک ارائه می دهند. بیشتر نگران کننده این واقعیت است که علی رغم اینکه به نظر می رسد در فصل اول خیلی خوب کنار می آیند ، اما برجستگی برابر جدید آنها در ماجراهای ریک ، آنها را خیلی زود در گلوی یکدیگر قرار می دهد. و در حالی که مورتی هنوز از برجستگی برخوردار است - او زره موج مغزی است ، وی با سخنرانی ریک قطعه های گه بیشتر آشکار می شود ، و در پایان روز کسی است که ریک فدا می کند - من شرط می بندم که این رقابت خواهر و برادر برای همیشه از بین نرود .
و سپس خود دانشمند وجود دارد ، مردی که تمام تلاش خود را می کند وانمود می کند مثل اینکه برایش مهم نیست در واقع ، حداقل در یک عملگرایی ، این کار را می کند. این قسمت برای نشان دادن آنچه بینندگان باهوش بدون شک به آن شک می کنند ، زمان نمی برد - که ریک آن را با هم دارد به این معنا که او یک توپ اشتباه و نفرت از خود است (روشی که با نسخه های بعدی اش صحبت می کند). سو abuse مصرف مواد و انگیزه غلبه بر بقا صحنه تئوری فداکاری یک لحظه زیبا است ، با حداقل اشمالت اجرا شده و البته بدون اینکه لحظه ای به عقب برگردد اصلاح شده است ، یادآوری می کند که دلیلی برای سرمایه گذاری در این شخصیت وجود دارد ، صرفاً استفاده از او به عنوان سخنگوی فرار از گفتن چیزهای وحشتناک (و در اینجا من در اوایل سال 2010 ، اگر به صورت خارج از موضوع باشد ، به طور قابل توجهی دنبال می شوم ددپول کمیک)
اما این چیزی نیست که انتظار داشته باشم هر قسمت را ببینم. احساسات نرمتر ریک ، مانند آنها ، به نظر می رسد فقط در وخیم ترین شرایط نشان داده می شوند (هر چیز دیگری که می توان در مورد آن گفت ، تحقق ، محاسبه و انتقام بی صدا ریک در Meeseeks and Destroy یکی از لحظات مورد علاقه من برای شخصیت است ) ، و رفتن به آن چاه اغلب باعث ارزان شدن قدرت آن لحظه ها می شود. به همین ترتیب ، افشاگری جزئی مربوط به اقدامات گذشته وی موفق شد امتیازاتی را بدون احساس ارزان بودن فراهم کند و رمز و راز ریک را بدون هک شدن حفظ کند ، اقدامی متعادل که منتظر حفظ نویسندگان هستم. رویلند و هارمون قبلاً قصد خود را برای انسان سازی ریک بدون نرم کردن وی ذکر کرده اند و اگر آنها در ادامه فصل این تعادل را برقرار کنند ، من می گویم که خوب خواهیم شد.
می خواهید این را در Tumblr به اشتراک بگذارید؟ پستی برای آن وجود دارد!
Vrai نویسنده کوئر و وبلاگ نویس فرهنگ پاپ است. آنها تقریباً مطمئن هستند که این موج پایانی جناس های زمانی نمی تواند برای همیشه ادامه داشته باشد. شاید. می توانید مقاله های بیشتری بخوانید و در مورد داستان های آنها اطلاعات کسب کنید لوازم جانبی شیک Tinfoil ، از طریق آنها از کار آنها پشتیبانی کنید پاترون یا پی پال ، یا وجود آنها را به آنها یادآوری کنید توییت ها .
