از آنجا که اصطلاح Mary Sue به دلیل واکنشهای احمقانه علیه Arya Stark (همه شما هرگز نباید به Jon Snow اعتقاد داشتید) در HBO دوباره در حال روند است. بازی تاج و تخت ، بیایید در مورد معامله بزرگ در مورد خودگذاشتن ، چگونگی اتصال آن به اصطلاح Mary Sue و تبعیض جنسی درونی صحبت کنیم که همه آن را جمع می کند.
نر خرگوش زرافه بخار
(تصویر: Lionsgate / Tumblr)
آه ، شخصیت درج خود ، به عنوان وسیله ای ادبی تعریف می شود که در آن یک شخصیت داستانی نماینده نویسنده قطعه است و معمولاً یک شخصیت ایده آل در داستان است ، به صورت آشکار یا مبدل. در دنیای تخیل ، این شخصیت ، وقتی ظاهر می شود ، معمولاً OC (شخصیت اصلی) در نظر گرفته می شود و برای اهداف مختلف از عاشقانه گرفته تا کاوش معنوی وجود دارد.
در آغاز ، دانته وجود داشت. در حالی که دانته احتمالاً اولین نویسنده ای نیست که از خود درج استفاده می کند ، وی یکی از بزرگترین ها است کمدی الهی ، او با ساختن نسخه ای از خودش که در حین گشت و گذار در جهنم و برزخ ، با راهنمایی نویسنده مورد علاقه خود (ویرژیل) ، و بهشت ، با راهنمایی زن مرده ای که وسواس داشت ، نسخه شخصی خود را برای نجات نهایی تحویل می دهد ، کمال می بخشد. با تمام زندگی اش (بئاتریس).
علاوه بر اینکه مذهبی بودن ، بسیاری از موارد کمدی الهی مجموعه ای از فراخوان ها با هدف شخصیت های سیاسی حاضر و تاریخی است که دانته آنها را دوست ندارد.
ادبیات کلاسیک با شخصیت هایی پر شده است که در آنها نسخه های ایده آل شخصیت اصلی نویسنده قرار می گیرد. ممکن است دقیقاً شبیه نویسنده نباشند ، اما تمام ارزشهای اصلی آنها را در بر می گیرند و اغلب در جنگ و یا مهارتهای دیگر بهترین افراد هستند ، اما فقط یک نقص غم انگیز دارند که آنها را از وجود آنها بازمی دارد. هم سرد.
به نظر می رسد آنها فقط به دلیل اصطلاح ماری سو ، وقتی زن هستند برای آن فراخوانده می شوند.
ازدیاد داستان سرایی ، عصر جدیدی از داستان سرایی در خود را به وجود آورد که نویسندگان شخصیتی را بسازند که یکپارچه در دنیای از پیش مستقر شده قرار گیرد و به سرعت از نقش اول پسر یا عاشقانه بدتر شود ، که منجر به ایجاد نام ما می شود ، مری سو. برای کسانی که ممکن است ندانند ، این اصطلاح از یک شخصیت از a گرفته شده است پیاده روی ستاره ای fic (نقطه مبدا اکثر چیزهای غیر عادی). ستوان مری سو شخصیتی بود در یک تقلید مسخره انگیز که به گونه ای ساخته شد که همه شخصیتهای غیرواقعی را در داستانهای داستانی Trek به نمایش بگذارد.
پائولا اسمیت این داستان را نوشت ، و در مصاحبه با MediaWest * Con 30 در در سال 2010 ، او منظره داستان زین را که می دید و به تقلید منجر شد ، توضیح داد.
که قلعه متحرک زوزه را نوشت
همه چیز به اوایل دهه 1970 برمی گردد ، زمانی که سرگرمی های Star Trek در حال جدا شدن از جریان اصلی داستان علمی تخیلی بود. […] می دیدید که در آن زمان هر مسافرت مسافرتی یک داستان اصلی درباره این دختر نوجوان داشت که جوانترین جوان یا ستوان یا ناخدا در Starfleet است. او به Enterprise راه می یابد و تمام خدمه عاشق او می شوند. آنها پس از آن ماجراهایی دارند ، اما نکته قابل توجه این بود که همه ماجراهای پیرامون این شخصیت چرخیده اند. همه افراد دیگر در جهان در مقابل او تعظیم کردند. همچنین ، او معمولاً دارای یک شناسه فیزیکی منحصر به فرد بود - چشم ها یا موهایی با رنگ عجیب و غریب - وگرنه او نیمه ولکان بود. داستانهایی که می خوانند مثل اینکه حدود نیم ساعت قبل از چاپ روی نوشته شده اند. آنها به طور کلی خیلی خوب نبودند.
اکنون ، در این زمان در پیاده روی ستاره ای ، فقط دو شخصیت اصلی زن تمام وقت در این نمایش وجود داشت: ستوان Uhura (نیشل نیکولز) و کریستین چاپل (Majel Barrett) ، اگرچه جانیس رند برای اولین فصل آنجا بود. اورها در سریال اصلی کارهای زیادی انجام نداد ، و علی رغم اینکه بوسه بزرگش با کرک به دلایل نمایندگی مهم بود ، اما هرگز هیچ جایگاه عاشقانه ای به او داده نشد. کریستین چاپل در نهایت علاقه اسپوک به حساب می آمد و بیشتر زنانی که در این سریال وارد این سریال شدند زنان جوان و جذابی بودند که در آنجا حضور داشتند تا بتوانند در زندگی جنسی کرک چشم پوشی کنند.
برای من تعجب آور نیست که زنانی که در این سریال حضور داشتند ، دوست داشتند یک زن جوان ، باهوش و داغ وارد شود و از پسران بهتر باشد همچنین بچه ها را عوض کنید. آی تی است آرزو برآورده شدن ، زیرا وقتی زنان را در نقشهایی که شما را مجبور می کنند نمی بینید ، خودشان آنها را می سازید. این باعث نمی شود خوب ، اما هدف مضر نیست ؛ خوش می گذرد.
با این حال ، آنچه به نظر بسیاری می رسد این است که انبوهی از زنان بسیار کامل ، بسیار با استعداد و بسیار جذاب توسط دختران نوجوان که فقط می خواهند تخیلات صمیمی خود را با زبانی غیر عادی خود بیان کنند ، نوشته شده است.
و حتی اگر چنین باشد ... چه کسی اهمیتی می دهد؟ داستانهای خوب داستان مهم است و مهارت ساختن یک شخصیت اصلی که در دنیای از پیش تثبیت شده واقعاً مهارت دارد وجود دارد. با این حال ، نویسندگانی هستند که نمی خواهند این کار را انجام دهند. آنها می خواهند کاپیتان فضایی 19 ساله مو قرمز خود را بنویسند. این بدان معنا نیست که ما از نوشتن نامناسب بهانه می گیریم یا آن را به عنوان ذاتی هر چیزی ترویج می دهیم ، اما این فقط بیانگر شادی کسی در مورد واقعیت و تمایل به حضور در آن است.
حال ، این س ofال وجود دارد که چه اتفاقی می افتد که نویسنده شخصیت اصلی را بنویسد ، که بیش از حد خوب ، بسیار کامل ، با استعداد و غیر قابل شکست است. خوب ما به آن ... قهرمان داستان شهر می گوییم.
اسکیت روی یخ یک ورزش است
(تصویر: Viz Media)
اما با تمام جدیت ، همه چیز به نوشتن برمی گردد. وقتی یک شخصیت را دوست دارید ، این واقعیت را که به طرز مضحکی بر آنها چیره می شود ، بهانه می کنید ، زیرا بیشتر شخصیت های برجسته هنگام شروع کار یا OP هستند یا در سفر به OP بودن. اگر یک شخصیت ضعیف نوشته شده باشد ، نویسنده به اندازه کافی سهام جذاب ایجاد نکرده است ، یا شما فقط آنها را دوست ندارید و می خواهید مورد علاقه خود را ببرید ، ساده است که تمام موفقیت های کسب شده خود را در سطل زباله قرار دهید و آنها را صدا کنید مری سو - به خصوص وقتی زن هستند.
که در آواتار: آخرین هواپیما ، به یاد می آورم ، در یک زمان خاص ، دیگر شخصیت کاتارا را دوست ندارم. من از اینکه چقدر او در آبیاری خیلی سریع مهارت دارد و اینکه شخصیت هایی مانند Toph کنار گذاشته می شوند ، آزرده خاطر شدم. که او تبدیل به یک استاد آب در سال شد یک سال چیزی بود که مرا آزار داد ، نه به این دلیل که کاتارا شخصیت محکمی نبود ، بلکه به این دلیل بود که من فقط به او اهمیتی نمی دادم و او را مری سو صدا می کردم.
من به عنوان یک دختر نوجوان خواستار شخصیت ها شدم و دائماً در داستان به دنبال ماری سو بودم ، زیرا نمی خواستم شبیه دختران نوجوان دیگر ، حتی اگر 100٪ بودم. من می خواستم OC ایجاد کنم که با شخصیت های مورد علاقه من جلب شود. من می خواستم دراکو مالفوی را رام کنم ، و در بزرگسالی ، حتی در داستانهای ضعیف نوشته شده ، آرزوی نویسندگان را برای نوشتن قهرمانانی درک می کنم که بهترین و بدترین قسمت های خود را تجسم می کنند. اما به همان اندازه زنان جوانی که بزرگ نشده بودند گرگ و میش ، جنسیت گرایی پیرامون آن مکالمات به من نفوذ می کرد و من مصمم شدم که یکی از این افراد نباشم.
این یک ذهنیت پیچیده است ، زیرا همانند قسمت هفته گذشته از بازی تاج و تخت به ما آموخته است ، شما می توانید یک شخصیت زن داشته باشید که یک جنگجو آموزش دیده برای فصلی است که یک بد بزرگ را بکشد و هنوز هم مری سو نامیده شود. در همین حال ، شخصیت مرد Jon Snow ، که به نظر می رسد نسخه ای ایده آل و ایده آل از نویسنده است ، اتفاقاً یک وارث گمشده است ، از مرده برگشته است و یک رهبر محبوب مردمش است ... به نوعی فقط یک استاندارد است ، قهرمان باورپذیر.
یکی از دلایل آهنگی از یخ و آتش و بازی تاج و تخت بسیار محبوب هستند زیرا داستان نه تنها به تروپ متکی است بلکه آنها را برانداز می کند. شکست دادن آریا بر این شخص بد ، انتظارات بسیاری را زیر و رو می کند ، همان کاری که ند استارک سرش را خرد کرد.
من نمی خواهم بگویم که ما باید به زنان بد نوشت اجازه بدهیم. من می گویم ما باید همان لطفی را که به قهرمانان مرد می دهیم به آنها بدهیم و واقعاً از خود بپرسیم که چرا خیلی سریع توانایی های یک زن را کنار می گذاریم در حالی که یک مرد را در همان نفس ستایش می کنیم.
چالش سطل یخ سباستین استن
(تصویر: فردیناند-ویکتور-اوژن دلاکروا)
داستان های بیشتری مانند این می خواهید؟ مشترک شوید و از سایت پشتیبانی کنید!
- مری سو یک سیاست نظر دقیق دارد که توهین های شخصی نسبت به آنها را منع می کند ، اما محدود نمی شود هر کسی ، گفتار نفرت ، و ترول زدن.
