** اگر شما تا پایان گرفتار نشوید فلش ، فصل 2**
شما یتیم هستید البته! من یتیم هستم ، خداوند آرزو می کنم کاش جنگی می شد تا بتوانیم ثابت کنیم که ما بیش از هر کسی که برای آن چانه زنی ارزشش را داشتیم ... - الکساندر همیلتون ، همیلتون
شما واقعاً به کاربرد کلمه یتیم در بزرگسالان فکر نمی کنید ، اما این اصطلاحی نیست که برای کودکان خردسال اختصاص یابد. بزرگسالان می توانند یتیم باشند و حدس می زنم من هم یکی باشم. مادرم به دلیل عوارض دیابت در اواسط بیست سالگی درگذشت. پدر من هشت سال بعد ، وقتی من در اواسط سی سالگی بودم ، درگذشت. هر دو افراد مسن بودند و هر دو دارای مشکلات سلامتی بودند. ناگهان ، در سن 35 سالگی ، خودم را در جهانی یافتم که هیچ یک از والدینم مانند باری آلن ، فلش ، نبود.
همه احساسات مورد انتظار را احساس کردم - غم ، عصبانیت ، گیجی - اما هرگز به ترتیب و نحوه بیان مورد انتظار نیست. برای سالها ، من کار کردم تا زندگی ام را بدون حضور پدر و مادرم در آن زندگی کنم. پردازش غم و اندوه مدت زیادی طول می کشد و به روش های عجیبی بروز می یابد. همانطور که سه سال پس از مرگ مادرم در قطعه ای نوشتم ، Hey Mama: کانیه وست ، نیل گیمن و مظهر غم و اندوه ،
غم و اندوه شما به روشی آشکار خواهد شد که هرگز انتظار آن را نداشتید. همیشه غمگین و غمگین نیست. این همیشه غم انگیز و افتخارآمیز نخواهد بود. گاهی اوقات این شما را صدا می کند که به شخصی پشت پیشخوان Dunkin ’Donuts فریاد می زنید ، زیرا آنها به طور تصادفی تغییر درستی به شما ندادند. در مواقع دیگر ، این خواهد بود که شما دوستان خود را نادیده می گیرید ، یا اینکه آنها را فقط به دلیل اینکه در نزدیکی خود هستید در حالی که سرگرم می شوید و شوخی می کنید ، به آنها ضربه می زنید. شما ممکن است کاری را انجام دهید که بسیار خطرناک باشد فقط برای دیدن اینکه آیا می توانید ، فقط برای دیدن اینکه آیا از آن زنده بیرون می آیید. این اتفاقات بلافاصله بعد از مرگ هم به طور مرتب رخ نخواهد داد. بعد از اینکه شما به ملاقات با یک درمانگر رفتید ، یک دفعه به شما سر می زند ، زیرا فکر می کردید همه بهتر هستید و واقعاً چرا پول چیزی را که دیگر نیازی به آن ندارید ، پس می دهید.
این نیز خوب است. انتظار داشته باشید ، بنابراین چشم شما را کور نمی کند ، اما بدانید که صرف نظر از آنچه انجام می دهید قادر به کنترل آن نخواهید بود. ذهن و بدن و قلب شما خواهان غم و اندوه شما هستند ، خواه آن را بگذارید یا نگذارید. و اگر شما کسی مثل من هستید ، که دوست ندارد جلوی مردم گریه کند ، دوست ندارد که باری برای کسانی که دوست دارد باشد ، و تمایل دارد که با یک لب بالا سفت و مکش به کارها بپردازد بلند شوید و برخورد کنید ، خواسته های عزاداری شما را مجبور می کند که بخواهید یا نخواهید غمگین شوید. و بعضی اوقات ، کارهای بسیار احمقانه ای انجام خواهید داد
من این را نوشتم و سعی کردم رفتارهای ناشایست کانیه وست را سالها پیش توضیح دهم ، که در نهایت با ربودن غیرقابل توجیه لحظه تیلور سویفت در مراسم اهدای جوایز موسیقی MTV به اوج خود رسید. این می تواند به همان اندازه برای باری آلن نیز صدق کند.
چه چیزی یک شخصیت مری را شکایت می کند
چندین تفاوت مهم بین نحوه از دست دادن پدر و مادرم و نحوه از دست دادن پدر و مادرش وجود دارد. مادرش وقتی پسر خردسال بود درگذشت. مادرم وقتی من بزرگ شده بودم درگذشت. باری مرگ مادرش را به دست یک شرور مشاهده کرد. من مادرم را دیدم که بیهوش شد و بعد از آنکه دوشاخه زندگی خود را وصل کرد ، بیهوش شد. از دست دادن والدین ، مهم نیست که چه اتفاقی بیفتد ، هرگز آسان نیست ، اما قابل درک است که ، اگر در کودکی متحمل این ضرر شوید ، این از دست دادن بخشی از برنامه شما می شود به گونه ای که برای گذر از توانایی کمتری نسبت به سن خود دارید. بزرگ شده
در طول فلش ، ما مشاهده کرده ایم که مرگ مادرش به قهرمانی باری دامن زده است ، و نه همیشه به سالم ترین راه ها. در فصل 1 نمایش ، باری بی وقفه Reverse Flash را دنبال می کرد ، گاهی در مخالفت با آنچه دوستانش در S.T.A.R. آزمایشگاه ها مشاوره می دادند. این امر با ایجاد سوراخ کرم در پایان فصل به اوج خود رسید. باری کمک می کند تا بخشی از آن برای نجات مادرش ایجاد شود ، اما در نهایت این کرم چاله به یک سیاهچاله تبدیل می شود که در نهایت جان رونی را می گیرد. همچنین این عامل باعث نقض سایر زمین ها شده است که ما در فصل دو شروع به کاوش می کنیم.
به نظر می رسد در ابتدای فصل دو ، بری درسی آموخته است که چگونه می خواهد در صورت بی احتیاطی نسبت به تمایل او برای زنده نگه داشتن مادرش صدمه ای وارد کند ، اما او در مورد اینکه در این مورد چه کاری باید انجام دهد به نتیجه غلطی رسید. او بیش از اینکه به دوستانش بیشتر اعتماد کند ، از آنها دور می شود و در دام شهادت می افتد و همه چیز را به روی خودش می کشد تا دیگری مجبور به مردن شود. او به طور فزاینده ای لجباز و منزوی می شود ، آرزوی او برای شکست دادن بزرگنمایی فراگیر می شود.
در فصل 2 ، قسمت 21 ، دایناسور فراری است ، که ما شاهد یک تغییر واقعاً مثبت در باری هستیم. بعد از اینکه او سعی کرد قدرت خود را با اجازه دادن به ولز برای بازسازی انفجار شتاب دهنده ذرات ، بازگرداند ، او به سرعت وارد می شود ، که ما کشف کردیم بسیار شبیه به انبیا است (یا Wormhole Aliens ، بسته به سیستم اعتقادی شما) روشن است فضای عمیق نه . به هر حال ، Speed Force موجودی حساس است که از طریق افراد ، تصاویر و مکانهای آشنا با باری ارتباط برقرار می کند.
از طریق Speed Force است که باری سرانجام می تواند با مرگ مادرش کنار بیاید. در چند صحنه دلخراش ، باری قادر است احساسات خود را نسبت به مادرش ابراز کند و از او بشنود که چقدر به او افتخار می کند و که اشکالی ندارد او را رها کند . این یک درس مهم است که اگر همه یتیمان بخواهند ادامه دهند و به هر طریقی که قهرمان شوند ، باید یاد بگیرند.
این یک اپیزود بود که برای من بسیار طنین انداز بود ، زیرا بعد از سالها فکر اینکه آنچه را که برای مادر من اتفاق افتاده بود را پذیرفته ام ، یک نکته ای پیش آمد که من فهمیدم همچنان که حداقل انتظار می رود بر روی من تأثیر بگذارد و این پذیرش یک انتخاب مداوم و آگاهانه . این کاری نیست که شما یک بار انجام دهید و دیگر هرگز به آن فکر نکنید. این کاری است که شما همیشه انجام می دهید.
من بسیار افتخار کردم که دیدم باری بالاخره آن قدم بزرگ را به سمت پذیرش برداشت. همانطور که به مادرش (معروف به Speed Force) اجازه داد او را بخواند دایناسور فراری و از او خداحافظی کرد تا دوباره به تیمش بپیوندد و جلوی بزرگنمایی را بگیرد ، این قهرمانانه ترین اقدامی بود که تا آن زمان در نمایش انجام داده بود. مطمئناً ، او جلوی آدمهای بد را گرفته بود و جان ها را نجات می داد ، اما برای من ، او هرگز قهرمان تر از زمانی نبود که سخت ترین کاری را که باید به خاطر دیگران انجام دهد ، انجام دهد. او تصمیم گرفت مادرش را رها کند.
آواتار در مقابل گیشه آخر بازی
پدر و مادرم با فاصله هشت سال از دنیا رفتند. مرگ مادرم مرا سخت تحت تأثیر قرار داد 1) چون من آن زمان جوانتر بودم و 2) چون او کاملاً شفاف بود تا زمان مرگ. من غیبت او را به همین دلیل بیشتر احساس کردم. در همین حین ، وقتی پدرم فوت کرد - حتی اگر او پدر و مادری بود که من در زندگی به او نزدیکتر بودم - او سالها از زوال عقل رنج می برد. احساس می کردم پدری که می شناختم و دوستش داشتم سالها قبل رفته است. این ، همراه با این واقعیت که قبلاً یک ضرر بزرگ داشته ام ، ضرر بزرگ دوم را کمی آسان تر کرده است. هنوز هم بسیار دردناک بود ، اما به دلیل تجربه و درسی که از اولین روند عزاداری آموختم ، توانستم آن را مدیریت کنم.
در دو قسمت آخر از فلش فصل 2 ، شکست ناپذیر و مسابقه زندگی او ، من مشتاقانه منتظر بودم که باری 2.0 با این خودآگاهی جدید ، زوم را به خود جلب کند! من مطمئن بودم که این صلحی که پیدا کرده کار با دوستانش را برای او بسیار راحت تر خواهد کرد و آنها با هم به مقابله با بدی می پردازند! اما این دقیقاً همان طور نیست که لرزید.
دوستانش اعتماد به نفس او را در این واقعیت که قرار است همه چیز درست شود ، شروع کردند. اکنون ، من نیاز به عملی بودن را درک کردم. من همچنین می فهمم که نبرد با فرض اینکه باختید دقیقاً به کسی کمک نکرده است. من گیج شده بودم که چرا این نمایش پیشرفتی را که باری به عنوان نقص ایجاد کرده ارائه می دهد ، زیرا به نظر من ، او بیش از حد اعتماد به نفس نداشت ، او فقط دلیلی داشت که به Speed Force ایمان داشته باشد. اما این برای S.T.A.R کافی نبود. تیم آزمایشگاه ها آنها به طور مداوم بری را از دور از حد هشدار می دهند ، که جهنم مرا آزار می دهد. سپس ، با تشکر از برنامه تیم برای بیرون بردن همه افراد Earth-2 که همه را بیرون می کشد بجز بزرگنمایی ، بزرگنمایی در پایان پدر باری را در مقابل او می کشد.
اوه ، فاک
بله ، این بسیار ناعادلانه است. بله ، مسخره است که درست همانطور که پدرش را پس گرفت ، باری دوباره او را برد. من انتظار دارم که باری غمگین شود. خشمگین ، دلشکسته و غیره. با این حال ، او همچنین کودک نیست. از زمان مادرش ، او انواع مختلفی را از دست داده است. او مرگ دوستان را مشاهده کرده است. چیزی که است، بقیه هم همینطور ، و هر کس دیگری به نوعی پیدا کردن قطعات را در خود پیدا کرده است. بقیه برای چیدن قطعات به هم فضا و زمان داده اند. با این حال ، به دلایلی ، باری حساب نمی کند؟
تیم S.T.A.R. نگرانی آزمایشگاه از طریق پیمایش در نهایت به این دلیل آشکار می شود که باری را به خاطر منافع خود به جای اینکه به او اجازه دهند با زوم مسابقه دهد ، به خاطر منافع خود حبس می کنند ، زیرا این کار را بی احتیاطی از طرف او می دانند. آنها نقشه خودشان را ارائه می دهند که در نهایت بوتچ می کنند و جو با بزرگنمایی به زمین 2 کشیده می شود. والی برای نجات پدرش باری را آزاد کرد و ... بری در نهایت مسابقه زوم را انجام داد ، کاری که او می خواست در همان مکان لعنتی انجام دهد!
این همان اتفاقی است که می افتد وقتی دیگران در زندگی شما آمادگی پیشرفت شما در درمان را ندارند.
اولین کمیک کالوین و هابز
به هر حال ، باری با استفاده از آرامشی که با Speed Force پیدا کرد ، Zoom را شکست می دهد ، که به او اجازه می دهد بتواند یک Time Remnant ایجاد کند که جان خود را برای جلوگیری از بزرگنمایی می دهد بزرگنمایی که برای نابودی همه زمین های دیگر استفاده می کرد ، و این باعث می شود شعارهای زمانی که بزرگنمایی را از بین می برند. بله ، درست است؟
بله نه و اینجا جایی است که من عصبانی شدم. این قسمت تا آنجا که ممکن بود عالی بود ... تا چند دقیقه گذشته که باری عصبانیت خود را در مورد مرگ پدرش نشان داد و به زمان خود بازگشت تا در واقع از مرگ مادرش جلوگیری کند ، کاری که او انجام داد و این باعث تخریب جدول زمانی شد. من می خواستم چیزهایی را به سمت تلویزیون پرتاب کنم.
یکی از دلایلی که دوست داشتم فلش این بود که فکر می کردم چنین صادقانه و دقیق تر از غم و اندوه به تصویر کشیده شده است. غم و اندوه شما را کمی دیوانه می کند ، اما ممکن است از پس آن برآیید و از طرف دیگر کاملا بیرون بیایید. تمام فصل باعث شده بود تا باری سرانجام در مکانی باشد که بتواند حرکت کند ، اما ناگهان مجبور شد 180 را انجام دهد و به همان طرز تفکر قدیمی بازگردد که باعث شد مادرش بیش از یک جدول زمانی کامل .
من آنجا نشستم و فکر کردم ، باید خوب باشد. همه ما قدرت بازگشت به گذشته و جلوگیری از مرگ عزیزانمان را نداریم! برخی از ما باید راهی برای زندگی با آن دریابیم! برای من ، باری آلن در این نمایش قهرمان بود ، زیرا او غم و اندوه خود را برطرف کرده بود و در طرف مقابل بهتر ظاهر شده بود. حالا ، در فینال فصل دو ، احساس می شد که آن را گرفته اند.
اکنون ، من به خوبی می دانم که این احتمالاً منجر به بازخوانی تلویزیونی خواهد شد رویداد Flashpoint در کمیک های DC ، جایی که باری با انجام دقیقاً همان کاری که در پایان فصل دو انجام داد ، بازگشت به گذشته برای نجات مادرش ، دردسرهای زیادی ایجاد می کند. (در ضمن ، پدرش جایی در زندگی پس از مرگ است ، متشکرم!) من مطمئن هستم که جالب خواهد بود و من قطعاً تماشا خواهم کرد.
من فقط آرزو می کنم که قصه گویی با کیفیت در این نمایش به هزینه پیشرفت باری به عنوان یک شخصیت نباشد. او تا اینجا در پذیرش خود آمده است. او بزرگ شد حالا ، احساس می شود همه برای اینکه بتوانند انجام دهند ، خرد شده است فلش پوینت . قهرمانانه فقط به خطر انداختن جان فرد نیست و قدرت فقط به لحاظ جسمانی نیست. یک قدرت عاطفی وجود دارد و یک قهرمانی درگیر این است که نیازهای دیگران را قبل از نیاز خود با مدیریت درد خود قرار دهید.
همانطور که هست ، من ابرقدرت ندارم ، بنابراین فقط مثل یک فرد عادی باید غم و اندوهم را غر بزنم. خوب بود اگر The Flash می توانست نمونه ای از آن باشد ، اگر او می توانست کسی باشد که من به او فکر می کردم و فکر می کردم ، حتی ابرقهرمانان باید غم و اندوه خود را مدیریت کنند و جلو بروند. واقعاً
داستان های بیشتری مانند این می خواهید؟ مشترک شوید و از سایت پشتیبانی کنید!
